АСЫЛ
Бер профессор студенттарға былай ти:
– Бына, минең ҡулымда бер мең һум аҡса, кемегеҙ алырға теләй?
Барыһы ла ҡул күтәрә. Профессор аҡсаны иҙәнгә ташлап тапай һәм тағы һорай:
– Ә хәҙер алырға теләүселәр бармы?
Студенттарҙың барыһы ла ҡул күтәрә.
– Ҡәҙерле дуҫтар, – ти профессор, мәғәнәле йылмайып, – әлеге хәл ғүмерлек һабаҡ булһын: аҡса бөгәрләнеп, бысыраҡҡа батып бөтһә лә һеҙ уны алырға теләнегеҙ, сөнки ул үҙ ҡиммәтен юғалтманы. Тормошта һеҙҙҙең менән төрлө хәлдәр булыр – таушалып та бөтөрһөгөҙ, бысыраҡҡа ла батырһығыҙ... Иң мөһиме: һеҙ үҙ асылығыҙҙы – үҙ ҡиммәтегеҙҙе юғалтмағыҙ...