Ҡәһүә
Ҡәһүә
Бер ҡыҙ атаһы янына килеп зарын һөйләй:
– Атай, тормош шул тиклем ауыр, мин арыным!.. – ти.
Атаһы яуап бирер урынға өс кастрюлгә һыу ҡойоп, ҡайнатырға ҡуя...
Ҡәһүә
Бер ҡыҙ атаһы янына килеп зарын һөйләй:
– Атай, тормош шул тиклем ауыр, мин арыным!.. – ти.
Атаһы яуап бирер урынға өс кастрюлгә һыу ҡойоп, ҡайнатырға ҡуя һәм уларҙың береһенә – кишер, икенсеһенә – йомортҡа, өсөнсөһөнә ҡәһүә һала. Бер аҙҙан кишер менән йомортҡаны ала, сынаяҡҡа ҡәһүә ҡоя һәм ҡыҙынан: “Ҡара әле, нимә үҙгәрҙе?” – тип һорай.
– Кишер менән йомортҡа беште, ә ҡәһүә һыуҙа иреп юҡҡа сыҡты, – ти ҡыҙы.
– Ҡыҙым, төптән уйлап ҡараһаң, ҡаты кишер йомшарҙы, ватылырға торған йомортҡа ҡатты. Тормошта ла шулай, бер үк мөхиттә ҡатҡыл кеше бөгөлөп төшөргә, ә йомшаҡ кеше ҡатырға мөмкин.
– Ә ҡәһүә? – тип һорай ҡыҙы.
– Быныһы бигерәк тә ҡыҙығыраҡ, – ти атай кеше. – Ҡайнар һыуға эләккән ҡәһүә бойҙайҙары иреп, һыуҙы хуш еҫле эсемлеккә әйләндерҙе. Шундай кешеләр бар: улар мөхит йоҡонтоһонда үҙҙәре үҙгәрмәй, ә мөхитте үҙгәртәләр...