Матурлыҡ
Аҡыл эйәһенә килеп зарын һөйләй берәү. Тормошон ҡәһәрләй, үҙенең йәмһеҙ булыуын, буйы бәләкәйлеген һүгә. Өҫтәүенә, ҡулынан йүнле эш килмәй икән.
Аҡһаҡал уны тыңлап бөткәс:
– Бына, ҡара әле, алмағас һәм ҡарағай үҫеп ултыра. Уларҙың ҡайһыныһы матурыраҡ һәм файҙалыраҡ? – тип һорай.
– Уларҙы сағыштырып буламы ни, – ти тегенеһе. – Икеһе лә матур һәм файҙалы.
Аҡыл эйәһе былай ти:
– Ә һин үҙеңде ниңә башҡалар менән сағыштыраһың, үҙеңде ниңә кәм тип иҫәпләйһең? Һәр кеше, ошо ағастар кеүек, үҙенсә матур һәм файҙа килтерә...