Тыуған ауылым – Ташаҫтым.
Шул йомғаҡты юллап йөрөп,
Һәм йөҙҙөм тулҡындарҙа...
Бына, ҡайтып ултырҙым мин
Йөрәгем шул һуҡмаҡ буйлап
Бындай моң бер ҡайҙа юҡтыр,
«И, ошоно, – тигән була, –
Бер аҙ барғас, ауыл буйлап
«Ҡаҙ ҡанаты ҡат-ҡат була,
Көтөүсе булды Ғәҙел ҡарт,
Ысынмылыр, буш һүҙме был,
Кәләш алғас, ул ҡунған, ти,
И, ул йылдар, төйөн булып
Һәм ҡайтып төштөм бер саҡ.
Күрҙем унда Ғәҙел ҡартты,
Һорап ҡуйҙым мин һаҡ ҡына:
Көн дә килеп китәм бында,
Әйтелгән һүҙ – атылған уҡ,
Бер кисте ҡарт, усаҡ яғып,
Әйткән, тиҙәр, ҡарсығына:
Шул уҡ таңда китеп барған.
«Ҡаҙ ҡанаты ҡат-ҡат була,