Ун өс йәшемдән үк хат алышҡан, аҙаҡ Өфөлә уға һыйынып тигәндәй йәшәгән Зәйнәб апай, һалдат хеҙмәтендә сағымдан хатлашҡан, аҙаҡ ун йыл буйы аралашҡан Рәми ағай тураһында әйтер һүҙҙәремде иҫтәлектәремдә яҙғанмын. Әле ҡабаттан тәфсирләп торһам, оҙонға китер ине. Уларҙан тыш, Мостай Кәрим, Назар Нәжми, Әхиәр Хәким, Рәшит Солтангәрәевтәр үҙ күргән ҡәҙерлеләрем, өлкән дуҫтарым булды тип әйтергә йөрьәт итәм. Донъяуи яҡлап та ярҙамдары булды. Мәҫәлән, әле ғаиләм менән йәшәп ятҡан фатирҙы юғарынан юллап Мостай ағай алып биреште. Уларҙан — олуғ шәхестәрҙән – алған һабаҡтарҙың иң ҙуры шулдыр: ябайлыҡта — бөйөклөк, шуны күрҙем. Әҙәбиәт, ижад яҙмышты һорай, шуны ныҡлап белдем. Ҡыҫҡаһы, шиғырым аңғартһын йөрәк һүҙен.
Зәйнәб апай, Рәми ағай...
Мостай ағай, Назар ағай...
Әхиәр ағай, Солтангәрәй...
Һүнмәй һеҙ ҡалдырған уттар,
Үткәндәргә күҙ һалып, өлкәндәргә ҡағылышлы һүҙ алып, шуны әйтәм: уларҙың һәр ҡайһыһы менән аралашырға, ҡайһы береһе менән хатта дуҫлашырға насип итте. Рәшит Ниғмәтиҙән башҡа барлыҡ ағай-апайҙарҙы күреп, белеп өлгөрҙөм. Баязит Бикбай, Сәләх Кулибай тураһында “Алғы сафта” тигән шиғырым да бар. “Ағиҙел” редакцияһында, унан ары “Башҡортостан”да эшләгәс, гел әҙәбиәткә, сәнғәткә бәйле хәстәрлектәр менән булғас, күп инде ул минең — уларға, уларҙың миңә һүҙе, хатта ҡайһы бер серҙәре һыйған әҙиптәр. Хәким Ғиләжев, Яҡуп Ҡолмой, Шакир Янбаев, Фәүзиә Рәхимғолова, Нәжиб Асанбаев, Ғәзим Шафиҡов, Суфиян Поварисов, Азат Мағазов (уның урыҫ телендә яҙылған “Шоңҡар юлы” повесын башҡортсаға тәржемә иттем — юл астым әҙәбиәткә)... Барыһы ла яҡын, иҫтәлектәре ҡәҙерле.