-4 °С
Болотло
Бөтә яңылыҡтар
Яңылыҡтар
24 Апрель 2020, 19:48
Айһылыуҙың аймылыш көндәре
Сәлимә ауыҙын ҡулы менән ҡапланы ла, һүҙһеҙ ҡалды, күҙҙәренә йәш эркелде. Бер ни тиклем шаңҡып ултырғас, тышҡа йүгереп сығып китте. Йәштәр бер-береһенә ҡарашып аптырап ҡалды. “Был ни булды һуң әле? – Илшат әсәһе артынан сыҡҡас, бер үҙе ултырып ҡалған Айһылыу ҡурҡыуға бирелде. – Әхәт ағайымдың ни ҡыҫылышы бар бында?
Айһылыуҙың шатлығы эсенә һыймай бөгөн. Ул уҡырға инде! Эйе, эйе, нәҡ хыял иткән уҡыу йортона. Ул уҡытыусы буласаҡ. Уҡытыусы ғына түгел, ә физкультура уҡытыусыһы! Көҙгө һаран ҡояш та, Айһылыуҙың шатлығын уртаҡлашырға теләгәндәй, бөгөн йылы нурҙарын йәлләмәне. Донъя алтын төҫөндәге шатлыҡҡа мансылды.
Мәктәп, район ярыштарында гел беренселекте яулап өйрәнгән спортсы ҡыҙ уҡыуҙа ла һынатманы. Курсташ ҡыҙҙар, егеттәр араһында ла, уҡытыусылар менән дә йәһәт кенә уртаҡ тел тапты, ярыштарҙа алдынғылыҡты бирмәне.
Уҡыу мәшәҡәттәре менән һиҙелмәй генә көҙ ҙә үтеп китте, көҙҙө һалҡын ҡыш алмаштырҙы. Шулай итеп, миҙгелдәр алмашынды, ә шатлыҡлы ла, мәшәҡәтле лә студент тормошо үҙ яйы менән бара бирҙе. Айһылыу уҡыу йортоноң йондоҙона әүерелде. Хәҙер инде бер спорт сараһы ла унһыҙ үтмәй.
Бына саңғы ярыштарына әҙерлек башланды.
– Һиңә ҙур өмөт бағлайбыҙ, – ти тренеры. – Беҙҙең уҡыу йорто быйыл да беренселекте ҡулдан ысҡындырмаҫ!
Бына Айһылыу тағы ла стартта.
– Внимание! – Судьяның тауышы яңғырай, Айһылыуҙың йөрәге талпынған ҡоштай дөпөлдәп тибә. – Марш!
Ҡыҙҙар уҡтай алға осто. Өйрәнелгән хәрәкәттәр менән Айһылыу елә генә, бик ҙур арауыҡ менән ҡыҙҙарҙы әллә ҡайҙа ҡалдырҙы. Бына боролош... Ни ғәләмәт, “шарт” иткән тауыш ишетелде һәм... Айһылыу тәкмәсләп барып төштө. Күтәрелеп ҡараһа, саңғы таяғы һынған. Ни эшләргә? Ҡыҙҙар берәм-һәрәм уны уҙа ла башланы. Шул саҡ халыҡ араһынан бер егет саңғы таяҡтары килтереп тотторҙо. Таныш та түгел шикелле...
Айһылыу тағы ла алға атылды. Ҡолағында тренерының “Һиңә ҙур өмөт бағлайбыҙ” тигән һүҙҙәре яңғырап китте. Уҡыу йортон оятҡа ҡалдыра ла һуң! Әйҙә, Айһылыу, әйҙә! Ҡайҙан көс тапҡандыр, бына бер саңғысыны артта ҡалдырҙы, икенсеһен... Финишҡа ла күп ҡалманы. Ҡыҙ тағы ла алға сыҡты һәм финиш һыҙығын беренсе булып үтеп китте.
Кем булды һуң ул серле ҡотҡарыусы? Саңғы таяҡтарын хужаһына ҡайтарып бирергә кәрәк бит. Ҡыҙ егетте эҙләп китте. Ә ҡотҡарыусы үҙе Айһылыуҙың ҡаршыһына йылмайып килеп сыҡты.
– Серле ҡотҡарыусым, – тип һүҙ башланы ҡыҙ, – тылсым таяҡтарыңды ҡайтарып бирәм.
Ҡотҡарыусы бер ҙә “тылсымсы” түгел, ә Илшат исемле студент егет булып сыҡты. Хоҡуҡ серҙәрен өйрәнә икән, киләсәктә ошо өлкәлә хеҙмәт итергә уйлай. Егет ҡыҙҙы ятаҡҡа тиклем оҙатып ҡуйырға тәҡдим итте. Шулай танышып киттеләр.
Бүлмәгә ҡайтып ингәндә Айһылыуҙың күҙҙәре серле ялтырай, үҙе бер туҡтауһыҙ йылмая ине. Бүлмәләше Гөлиә был ҡылығына аптырап:
– Ни булған һиңә? Бөтөнләй үҙеңә оҡшамағанһың, – тип һорап ҡуйҙы.
– Беренсе урын алдым, – тип кенә ҡотолмаҡсы булды Айһылыу.
– Ул да булған икән яңылыҡ! Һинең беренсе урын алыуыңа күнегеп бөтөлгән инде. Башҡа нимәлер булған бит, – тип төпсөнә башлаһа ла, Гөлиә аныҡ ҡына яуап ишетмәне. Айһылыу тағы серле йылмайҙы ла үҙ эше менән булышыуын белде.
Уның серле күңел торошоноң сәбәбе һуңынан ғына билдәле булды. Ятаҡ алдында рауза сәскәләре тотҡан оҙон буйлы, мыҡты кәүҙәле егет ҡаршы алғас, Гөлиә Айһылыуға:
– Хәҙер барыһын да һөйләмәйенсә ҡотола алмаҫһың, – тип ныҡышты. Серле ҡотҡарыусы тураһында һөйләп бирергә тура килде.
Йәштәр осраша башланы. Был ҡышта тын ғына яуған ҡар, әйтерһең дә, бәхет алып килде. Күктән бәхет яуа, мөхәббәт яуа бит!
–Һеҙ ағай менән һеңле кеүек бер-берегеҙгә оҡшағанһығыҙ, – тип һоҡлана Гөлиә. – Ундай парҙар мотлаҡ бәхетле булырға тейеш!
II
Илшат күптән инде Айһылыуҙы үҙҙәренә алып ҡайтып, әсәһе, туғандары менән таныштырырға теләй. Уныһы, ҡырҡ һылтау табып, быға тиклем кисектереп килде. Танышырға теләмәүҙән түгел. Юҡ, бик тә теләй ул! Аҡыллы, иғтибарлы, ярҙамсыл егетте тәрбиәләгән ҡатынды күргеһе, һөйләшкеһе килә. Тик ниңәлер баҙнатһыҙлана ла ҡуя.
– Ялда һине үҙебеҙгә алып ҡайтам! – Был юлы ҡаты торҙо Илшат. – Әсәйем дә күптән көтә.
Айһылыу ризалашты. Иртәгәһенә юлға сығам тигән көндө төш күрҙе. Имеш, ул аяҡ кейемдәре магазинында итек һайлап йөрөй. Бына ҡара ялтыр күнлеһен, бейек үксәлеһен кейеп ҡарай: тап-таман, үҙенә килешеп тора. Атлауы шундай уңайлы, үҙе йылы. Теләгән әйберҙең йәһәт кенә табылыуына ҡыуанып, кассаға йүнәлә ҡыҙ. Ләкин һатыусы уның ҡулындағы итектәрҙе һыпыра тартып ала ла:
– Был итек һинең өсөн түгел! – ти, уҫал итеп күҙҙәренә туп-тура ҡарап.
– Нисек минең өсөн түгел? Ярап тора бит!
– Һиңә тигән итектәр ана ята! – тип күрһәтә һатыусы.
Айһылыу теге итектәрҙе кейеп ҡарай: бер-нисә үлсәмгә ҙур, иҫкелеге күҙгә күренеп тора.
– Былар миңә ҙур, – аптырай ҡыҙ, – кейелгән итектәр бит былар!
Һатыусы имәнес итеп көлә башлай, тауышы ҡолаҡты ярып алып бара.
Ҡапыл уянып киткән Айһылыу: “Ҡалай ҡыҙыҡ төш”, – тип уйланып ята бирҙе. Артабан: “Көн боҙолоп тора, шуға юҡ-бар төшкә керәлер”, – тине лә быға әллә ни иғтибар бирмәне.
Йәштәрҙе алып ҡайтырға Илшаттың ике туған ағаһы Фәнир машина менән килде. Егеттең ауылы Урал аръяғы далаларындағы бер районда. Урман араһында үҫкән Айһылыуға был яҡтар бик ҡыҙыҡ тойолдо: яланғас тауҙар пеләш башлы кешеләрҙе хәтерләтә.
Машина бәләкәй генә йорт алдына килеп туҡтаны. Ҡунаҡтарҙы мөләйем ҡатын ҡаршы алды. “Илшат әсәһенә оҡшаған икән”, – тип уйлап ҡуйҙы Айһылыу. Өйгә инделәр. Ҙур булмаһа ла, таҙа, бөхтә. Түрбаштан тәмле аш еҫе килә. Сәлимә апай өлтөрәп өҫтәл әҙерләй башланы, шатлығы йөҙөнә сыҡҡан. Өсәүләп кенә табынға ултырҙылар. Сәлимә апай һаҡ ҡына һүҙ башланы:
– Шунан, нисек килеп еттегеҙ? Юлда арып та киткәнһегеҙҙер инде.
Айһылыу өндәшмәне.
– Беҙҙең кеүек йәштәргә юл йөрөү нимә инде? – Икеһе өсөн дә Илшат яуап бирҙе.
– Айһылыу, беҙҙең яҡтар оҡшаймы? – Ҡыҙға төбәп һорау бирҙе Сәлимә. – Һин урман районынан, эйеме?
Айһылыу тартына-тартына ялан яҡтарының ҡыҙыҡлы тойолоуы, үҙенең районы, ауылы тураһында һөйләне.
– Ә атай-әсәйең кем һинең? – Сәлимә апай ҡыҙыҡһынып һорашырға тотондо.
– Атайым Әхмәр – урмансы, ә әсәйем Гөлйемеш исемле, ғүмер буйы балаларға белем бирә...
– Кем, кем атай-әсәйеңдең исемдәре? – Әсәй кеше ҡабатлап һораны.
“Әллә был ҡолаҡҡа ҡатыраҡмы икән?” – тип уйлап ҡуйҙы ла, Айһылыу тағы ғаиләһе тураһында һөйләргә тотондо.
– Әхәт исемле ағайың да бармы? – тип ҡапыл бүлдерҙе Сәлимә.
– Эйе. Әхәт ағайым – атайымдың бер туған ҡустыһы. Беҙҙең ҡаршыла ғына йәшәйҙәр. Миңзәлә еңгә менән бер ул, бер ҡыҙ үҫтерәләр...
Сәлимә ауыҙын ҡулы менән ҡапланы ла, һүҙһеҙ ҡалды, күҙҙәренә йәш эркелде. Бер ни тиклем шаңҡып ултырғас, тышҡа йүгереп сығып китте. Йәштәр бер-береһенә ҡарашып аптырап ҡалды.
“Был ни булды һуң әле? – Илшат әсәһе артынан сыҡҡас, бер үҙе ултырып ҡалған Айһылыу ҡурҡыуға бирелде. – Әхәт ағайымдың ни ҡыҫылышы бар бында? Шулай ҙа, аттан ала ла тыуа, ҡола ла тыуа, тигәндәй, өс туған араһында ялҡауы, ҡырын тейәргә яратҡаны шул Әхәт ағай инде. Тәүге ҡатыны ла, уның холҡона түҙмәй, ҡайтып киткән, тиҙәр. Муллаға алып барып өшкөрткәндән һуң әле ҡәҙимге генә донъя көтөп ята...”
Бер ни тиклем ваҡыттан илап шешенгән, ҡышҡы һыуыҡта өшөгән кешеләй дер ҡалтыранған әсәһе менән Илшат ҡайтып инде.
– Ултырығыҙ, балалар, – Сәлимә апайҙың тауышы әллә ҡайҙан, йыраҡтан яңғырағандай булды. – Һеҙгә бер нисек тә бергә булырға ярамай...
Айһылыу менән Илшат тағы бер-береһенә ҡарашып алды, аптырап Сәлимә апайға төбәлделәр.
– Һеҙгә бер нисек тә бергә булырға ярамай, – тип тағы ҡабатланы ҡатын. – Сөнки Илшат – Әхәттең улы...
Ул һыҡтай-һыҡтай ҡулдары менән йөҙөн ҡапланы.
Айһылыу сумкаһын эләктерҙе лә тышҡа атылды. Ҡапҡа алдына килеп сыҡҡас, бер аҙ иҫәңгерәп торҙо ла, ҡапыл ҡуҙғалып, оло юлға табан йүгерҙе. Тәүге тура килгән машинаға ултырып китеп тә барҙы. Ҡурҡыу ҙа, үҙеңде һаҡлау тойғоһо ла юҡҡа сыҡҡан ине был ваҡытта.
“Эх, ни эшләнең һин, Әхәт ағай?! Исмаһам, бер булһа ла улыңды барып күрһәңсе! “Бына минең улым Илшат”, – тип берәй тапҡыр булһа ла фотоһүрәтен күрһәтһәңсе!”
Иҫәрләнгән кеше кеүек Айһылыу ятаҡҡа төн уртаһында ҡайтып инде. Вахтер әбей әрләшергә иткәйне лә, хәлен күреп, өндәшмәне. Гөлиә ялға ҡайтҡан. Айһылыу карауатына йығылды ла: “Эх, Әхәт ағай, Әхәт ағай!” – тип мендәрен туҡмай-туҡмай иланы ла иланы. Тәбиғәт тә уның күңел торошона ауаздаш булып шыңшый һымаҡ ине...
III
Диплом алғас та, Айһылыу, ата-әсәһен дә, уҡытыусыларын да аптыратып, төпкөл ауылға юлланды. Ярайһы уҡ яҡшы ғына эшләй башланы, Фәриҙә исемле яңғыҙ ҡатында фатирҙа торҙо. Әллә иренең иртә вафат булыуынан, балалары юҡлыҡтан, әллә башҡа сәбәптән ул ҡатын эскеләп алырға ярата ине.
– Айһылыу, һин гел балтаһы һыуға төшкән кеүек йөрөйһөң, – тине Фәриҙә бер көндө. – Әллә эшең оҡшамаймы?
– Оҡшай ҙа ул...
– Шулай булғас, нимә етмәй һиңә?
Айһылыу сит ҡатынға үҙенең кисергәндәрен һөйләне лә бирҙе.
– Улай ҙа була икән! Ҡайһылай ҡыҙғаныс! – Шулай һөйләнә-һөйләнә, Фәриҙә йәшергән еренән бер ярты килтереп сығарҙы, ике рюмкаға ҡойоп, береһен Айһылыуға һуҙҙы.
– Мин эсмәйем, – тип ҡаршылашты Айһылыу.
– Эс, эс, еңелерәк булып ҡала ул!
Көсләп тигәндәй йотторҙо Фәриҙә теге араҡыны. Айһылыуҙың эсе янды, хатта күҙҙәренән йәш бәреп сыҡты. Иҫенә килгәнсе хужабикәһе тағы берҙе ҡоя һалды:
– Икәү ит, хәҙер рәхәт булып китер.
Ҡыҙ, башы әйләнеп, карауатҡа барып ятты. Бер ҙә рәхәт түгел уға, киреһенсә, үтә лә ҡыйын...
Иртәгәһенә, эштән ҡайтып, өҫтәлгә ултырғас та, Фәриҙә тағы араҡы килтереп сығарҙы, икеһенә лә ҡойҙо. Шешәләш табылыуына бик тә һөйөнә ине ул.
Айһылыу өсөн был хәл ғәҙәтигә әйләнде, ҡайғыһы онотолғандай тойолдо. Эштән һуң өйгә, һирәкләп булһа ла, һыра ҡыҫтырып ҡайтырға әүәҫләнде. Физкультура дәрестәре йә стадионда, йә спорт залында үткәнгә күрә, уның ҡылығын һиҙеүсе булманы.
Бер мәл Айһылыу эштән ҡайтҡанда Фәриҙә бер ир менән сәй эсеп ултыра ине.
– Бына, Нурҙан бағана ултырттырҙым, – тине ул аҡланғандай итеп, – әтеү ҡапҡа ҡолап бара бит.
Был ирҙе урамда осратҡаны бар Айһылыуҙың: эштән ҡайтышлай йә китешләй юлына килә һалып сыға.
Ҡыҙ ҙа өҫтәл артына ултырҙы.
– Мин Нур булам, – тип уның күҙҙәренә туп-тура ҡараны егет. – Һин уҡытыусы, эйеме?
Ҡыҙ шунда уҡ иғтибар итте: Нурҙың, йөҙө ҡарағусҡыл булыуына ҡарамаҫтан, күҙҙәре зәп-зәңгәр ине. Сәстәренә сал төшә башлаған.
– Эйе, һеҙҙең мәктәптә эшләйем, – тип яуапланы ул, – Айһылыу булам.
– Танышыу хөрмәтенә, – тип, Фәриҙә тағы аҡбаш килтереп сығарҙы.
Шулай итеп, Нурҙың был өйгә йөрөүе йышайҙы. Бер көндө Фәриҙә:
– Нур юҡҡа йөрөмәй бит, һине оҡшатҡанға килә бында, бергә йәшәгеҙ ҙә ҡуйығыҙ, – тимәһенме. Айһылыу ыҡ-мыҡ итте лә:
– Оло бит ул, – тип кенә яуаплай алды.
– Оло булһа ни, бынамын тигән ир, – тине Фәриҙә. – Ҡатыны ғына алама булды, Нурҙы һанға һуҡмай ҡайтып китте.
Айһылыуҙың әллә ҡасан күргән төшө хәтеренә килде: һатыусы унан яңы, матур итектәрҙе тартып алып, ҙурын, кейелгәнен бирә. Төшө юш килә түгелме?
“Яҙмышым шулдыр инде”, – тип, тағы бөтәһен дә аптыратып, Айһылыу үҙенән ун биш йәшкә оло, ҡатын айырған иргә кейәүгә сығып китте.
Башта тормош ҡәҙимгесә генә барған кеүек ине, шулай ҙа Фәриҙә өйөндә башланған мәжлестәр артабан да дауам итте. Беҙ ҡапсыҡта ятмай, тигәндәй, Айһылыуҙың насар ғәҙәте мәктәп етәкселегенә мәғлүм булды.
– Шунан, Айһылыу Әхмәровна, – тине мәктәп директоры Гөлсөм Мырҙабаевна, уҫал ҡарап. – Артабан ни эшләйбеҙ?
“Мин башҡа улай итмәм, кисерегеҙ инде”, – тигән кеүегерәк яуап көткәндер инде. Тик:
– Мин китәм... – тине ҡапыл Айһылыу.
– Ҡайҙа? – директорҙың ҡаштары һикереп-һикереп китте. – Йыл уртаһында эш ташлап, ҡайҙа китергә уйлайһың?
– Декрет ялына, – тигәнде ишеткәс, Гөлсөм Мырҙабаевнаның ҡаштары тағы ла юғарыраҡ һикерҙе, шулай ҙа башҡа бер ни өндәшмәне.
Ҡыҙҙары тыуыуға ҡарамаҫтан, Айһылыу менән Нур алама ғәҙәттән арына алманы. Инде нисәнсе тапҡыр киҫәтә торғас, Нурҙы эшенән ҡыуып та ҡуйҙылар. Ир, ауылда эш бүтән таба алмаясағын аңлағас, ҡалаға күсергә ҡарар ҡылды.
IV
Аҡса яғы самалы булғас, ғаилә ҡала ситендә ике хужаға иҫәп тотоп төҙөлгән фатирға урынлашты. Өйҙөң икенсе яртыһында Фәтиха тигән әбей йәшәй. Нур рәсми рәүештә эшкә урынлаша алманы, ары-бире “шабашка”ла ғына йөрөргә тура килде. Шулай ҙа эскегә тигәндә аҡса ла, һылтау ҙа табылып ҡына торҙо. Ҡайҙа ғына барһаң да, ҡара күләгәң артыңдан эйәреп йөрөй икән шул.
Ҡыҙҙары Айгүзәл сит өйҙә тәпәй баҫты, тәтелдәп кенә теле лә асыла башланы. Бәләкәс күберәген Фәтиха әбейҙә була. Ике яңғыҙ, бер-береһен иптәш итеп, үҙ-ара әүрәп ултыра шулай. Әле лә Айгүзәл әбей менән ҡалды, Айһылыу магазинға сыҡты.
Һыра алып торғанында кибеткә милиция формаһындағы ир килеп ингәс, Айһылыу шешәһен артына йәшерә һалды. Хоҡуҡ һаҡсыһы уға иғтибар итмәне, тиҙ генә нимәлер һатып алды ла ишеккә ыңғайланы. Шул саҡ бик таныш кеүек тойолдо уның йөҙө. “Илшат бит!” Һыра хаҡын йәһәтләп түләп, Айһылыу уның артынан йүгерҙе:
– Илшат, Илшат!..
Милиция хеҙмәткәре иһә магазиндан сыҡҡас та ҡатыны һәм ҡыҙы янына йүнәлде.
Күҙенә аҡ-ҡара күренмәй йүгергән Айһылыу, быларҙы күреп, ситкә янтайҙы ла, ишек артына йәшенеп күҙәтә башланы. Илшат тауыш ишеткәс тә артына әйләнеп ҡараны былай, тик, бер кем күренмәгәс, ҡыҙы янына килеп, уға тәмлекәс тотторҙо. Айгүзәл йәшендәге бала, бәлки, әҙ генә ҙурыраҡтыр, бер ҡулына кәнфитен тотоп, икенсеһе менән атаһын етәкләп алды. Яңы модаға ярашлы кейенгән, һомғол буйлы һылыу ҡатын да улар менән бергә атланы.
“Илшаттың ҡыҙы... Илшаттың ҡатыны... Ҡайһылай матурҙар!”
Айһылыу үҙенең өҫ-башына күҙ йүгертте: хан заманындағы спорт костюмы, кроссовкалар, сәсе арлы-бирле йыйылған, сумкаһында – һыра. Ирекһеҙҙән күҙ йәштәре тәгәрәне.
Күңел тулҡынланыуы менән магазинға кире инде лә:
– Һыраны кәнфиткә алмаштырығыҙ әле, – тине Айһылыу.
– Йөрөйҙәр шунда, нимә алырҙарын белмәй! – Тип һөйләнә-һөйләнә һатыусы кәнфит үлсәп бирҙе уға.
Һыра хаҡына арыу уҡ ҡына тәмлекәс килде.
Айһылыу ҡайтыу менән өйөн таҙаларға тотондо: түбәләрҙе, стеналарҙы, иҙәндәрҙе һөртөп алды, тәҙрәләрҙе йыуып, бүлмәләрҙе елләтте. Бәлеш бешерергә ҡуйҙы. Өй эсенә тәмле еҫ таралды.
“Йәй ҙә, ҡыш та – бер төҫтә” тигәндәй өҫтөнән төшөрмәгән спорт костюмын сисеп, күлдәк кейҙе, сәсен матурлап үрҙе, иренен буяны. Бына бәлеш тә әҙер. Айһылыу яңы бешкән ризыҡ менән кәнфиттәрҙе өҫтәлгә ҡуйҙы ла ҡыҙы менән Фәтиха әбейҙе сәйгә саҡырырға китте.
– Ҡыҙым саҡырғас килеп тә еттек, – тип һөйләнә-һөйләнә түргә уҙҙы әбей.
– Әҫәй, һин бөгөн ҫул тиклем матурһың, – тип тәтелдәне бәләкәс Айгүзәл дә.
– Ҡыҙым, бынан ары гел шулай буласаҡ! – тине Айһылыу, уны ҡосаҡлап һөйә-һөйә.
Шул мәлдә ҡайтып ингән Нур, өйҙәге үҙгәреште күреп, бер ни тиклем иҫенә килә алмай торҙо. Өй генәме ни, Айһылыу ҙа, уның күңел донъяһы ла – барыһы ла үҙгәргән. Йәмһеҙ ҡарышлауыҡ күбәләккә әйләнгән көнмө ни!
Күмәкләп табынға ултырҙылар. Бәлешләп, кәнфитләп сәй эстеләр. Шул саҡ кемдер телефондан шылтыратып, Нурҙы эшкә саҡырыуҙары тураһында хәбәр итте.
Бер нисә аҙна инде күкте ҡаплап торған ҡара болоттар таралғандай. Көҙгө ҡояш нурҙары тәҙрә аша өйгә үтеп инде лә, күңелдәрҙә урын табып, мәңге ҡалырға ҡарар итте һымаҡ...
Читайте нас:
© 2024 Сайт издания "Агидель"
Издатель: Государственное унитарное предприятие Республики Башкортостан Издательский дом
«Республика Башкортостан».
Адрес: 450079, Республика Башкортостан, г. Уфа, ул. 50-летия Октября, 13.
Журнал зарегистрирован Управлением Федеральной службы по надзору в сфере связи, информационных технологий и массовых коммуникаций по Республике Башкортостан
(Управлением Роскомнадзора по Республике Башкортостан).
Свидетельство ПИ № ТУ 02-01565 от 31.10.2016 г.
Журнал Башҡортостан Республикаһының Элемтә, мәғлүмәт технологиялары һәм киң коммуникациялар өлкәһендә күҙәтеү буйынса федераль хеҙмәттә теркәлде.
Таныҡлыҡ ПИ № ТУ 02-01565 31.10.2016 йылдан.
Редакция хеҙмәткәрҙәре
Мөнир Сәхиулла улы ҠУНАФИН - баш мөхәррир
Әхмәр ҒҮМӘР-ҮТӘБАЙ - баш мөхәррир урынбаҫары
Луиза КИРӘЕВА - яуаплы сәркәтип
Гөлнара ХӘЛФЕТДИНОВА - бүлек мөхәррире
Салауат ӘБҮЗӘР - бүлек мөхәррире
Илнур ЮЛБАРЫҪОВ - бүлек мөхәррире
Миңзәлә АСҠАРОВА - сайт буйынса өлкән мөхәррир
Дилбәр ИШМОРАТОВА - өлкән корректор
Фәрзәнә ТУЛЫБАЕВА - биҙәлеш мөхәррире
Мөхәрририәт
Айгиз БАЙМӨХӘМӘТОВ
Таңсулпан ҒАРИПОВА
Гөлсирә ҒИЗЗӘТУЛЛИНА
Неля ҒӘЙНЕТДИНОВА
Тамара ҒӘНИЕВА
Әхмәр ҒҮМӘР-ҮТӘБАЙ
Йомабикә ИЛЬЯСОВА
Луиза КИРӘЕВА
Зөлфиә ХАННАНОВА
Гөлнара ХӘЛФЕТДИНОВА
Салауат ӘБҮЗӘР
Әмир ӘМИНЕВ
Азамат ЮЛДАШБАЕВ
Гөлнур ЯҠУПОВА
Банкта беҙҙең реквизиттар: журнал «Агидель», ИНН:0278066967/КПП027843012
БИК:048073770
к/с 30101810600000000770
р/счет №40602810200000000009
Филиал ПАО “БАНК УРАЛСИБ” в г. Уфа
Телефон
8(347)2-92-77-66
Электрон почта
Адресы
г. Уфа, ул. 50 лет Октября, 13, 5-й этаж
Реклама хеҙмәте
8(347)2-92-77-66
Редакция
8(347)2-92-77-66
Ҡабул итеү бүлмәһе
8(347)2-92-77-66