Бер һирпелеп килеп ҡаҙалды да
Бер талпынып шунан атып бәрҙе
Ғишыҡ диңгеҙенә - упҡынға!
Шунан бирле шул диңгеҙҙә йөҙәм
Йөрәгемдә,тулҡын тауышы булып,
Яңғырап китә һинең тауышың.
Тик сығарһаң әгәр был диңгеҙҙән,
Туң йөрәктән ҡайнар ҡул бирһәң,-
Юҡ өтәм мин бөтә керпегеңде!
Бер ҡарашым менән көйҙөрәм!
Ҡунаҡ ашы - ҡара ҡаршы,тиҙәр,
Үпкәләмә тик ул сағында,-
Һин диңгеҙгә мине атып бәрһәң,
Мин ташлармын һине ялҡынға!