Һин мине яратҡан саҡта
Матур инем, йәш инем,
Ни ҡыланһам да оҡшаттың -
Доньяла иң шәп инем!
Һәр һүҙемдән кер эҙләйһең,
Бик һайлап хәбәр һүтәм,
Ғәйеп табаһың юҡтан да -
Яратмайһыңдыр бүтән.
Йәмһеҙләнгәнмендер инде,
Ҡарашың - йәнгә яра...
Үҙең дә әллә кем түгел!
Ана, көҙгөгә ҡара!
Шулай инеде. Ҡартаябыҙ.
Йәнәшә үтә ғүмер.
Дөрләп янған усаҡтарҙан
Ҡалды бары көл-күмер.
Көлөн борғолдатмай ғына,
Бысранмай күмеренә,
Матур менеп ултырайыҡ
Ҡартлығыбыҙ түренә.
Йәшлек уҙған, буяу уңған -
Һағыштарымды тарат,
Йәш саҡта яратыу нимә?
Шәп булғас, хәҙер ярат!