“Аллаһ-Аллаһ”, – тиеп билен тотоп
Үҙенә көйә, үҙен шелтәләй,
Баһаһыҙ ғына ҡарап башҡаларға
Эскәмйәлә ултыра көлтәләй.
Ҡояш көлтәһеләй яҡты ғына
Арыған һыны инде еп-еңел.
Тик уйҙары ғына арыу тарта,
Ауыр тарта ҡарҙай аҡ күңел.
Ап-аҡ, эйе, тик фәрештә түгел,
Үкенестәр хатта бер арба.
Уйҙан уйылып күңеле ҡыуарһа ла,
Теләге юҡ биҙәп-буярға.
Бөгөнөнә тыныс баға ала,
Үҙ үткәне ҡиммәт үҙенә,
Ҡарт ҡулдары көҙгөгә үрелә лә
Тертләп китә сабый күҙенән,
Тертләп китә сабый күҙенән...
(Гөлнара Хәлфетдинова шиғыры)