Тәбиғәттә ғәжәп хәлдәр була бит ул. Һарыҡтар ҡырылыу урынына һауығып, көҙгә тиклем көрәйеп, һырттары мөйкөлдәп кире әйләнеп ҡайтҡан. Уларҙың һауығыуының сәбәбе, мөғжизәле күренештең хикмәте утлаған үләндәрендә икән. Баҡтиһәң, тәбиғи инстинкт, Хоҙай әмере буйынса йәшәгән малдың малы теге йәки был сиргә тарығанда үҙенә иң кәрәкле үләнде табып ҡабып, шуның менән дарыулана икән. Артабан ғалимдар далала утлаған һарыҡ, йылҡы малдарының ниндәй үләндәрҙе һайлап ҡабыуын күҙәтеп (уларҙың һаны 189), һәр бер сиргә шифа (панацея уҡ булмаһа ла) булырлыҡ эликсир уйлап тапҡан. Ҡыҙыҡһыныусылар булһа, үҙемә мөрәжәғәт итегеҙ.