Таң беленер-беленмәҫтән бер ир, ҡатынын уятмаҫ өсөн шым ғына йыйынып, балыҡҡа сығып китә. Урамда һалҡын, буран сыҡҡан. Ир, бер аҙ уйланып тора ла, кире инә һәм сисенеп ҡатынының янына сума.
– Был һинме, ҡәҙерлем? – ти ҡатыны.
– Эйе, мин.
– Ә минең дүрәк балыҡҡа китте...